Terug naar de vorige index
Storing bij Sting
door drs. W. van Outweven
Beroemd, berucht, bewierookt... Sting en zijn muziek blijven tot de verbeelding
van het publiek spreken. Maar enig onderzoek leert dat onder zijn publieke leven
een duistere wereld van gevoelens schuilgaat. Diep in zijn creatieve geest hurken
donkere gedachten. Het aardige is dat we die gedachten kunnen terugvinden in de
titels van zijn songs. Volgens de psychologie verraden we in al onze uitingen kleine
stukjes van ons innerlijke leven en zo is het ook met Sting. Zouden we in de titels
van zijn songs kunne
n zien wat er in zijn leven is gebeurd?
Men moet natuurlijk heel voorzichtig zijn met interpreteren, maar er tekent zich een
patroon af. Sting werd geboren op 2 oktober 1951 en in het geboorteregister van Wallsend
staat hij ingeschreven als Gordon Sumner. Hij werkte een korte periode bij de Britse post,
maar hij vond de gang van zaken daar traag en dom. We vinden deze ervaringen misschien wel
terug in de titel Message in a bottle.
Sting zocht actie en daarom wilde hij politieman worden. Helaas kwam hij niet door de
selectie omdat hij erg stotterde. Dat past niet bij een beroep waarin men krachtdadig
moet optreden. Een echo van deze bittere levenservaringen komt later waarschijnlijk
terug in de welhaast hakkelende song: De, do do do De, da da da.
Na dit alles koos hij voor een carrière in de muziek, waarbij de naam van zijn eerste band
niet toevallig 'The Police' was. In die tijd schreef hij mee aan de hit van Dire Straits:
Money for nothing en werkte hij ook samen met Phil Collins. Al voordat Sting de
groep verliet, was hij op de solotoer gegaan, waarbij hij regelmatig samenwerkte met
klassieke- en jazz muzikanten. Zijn volgende band The Blue Turtles bestond voornamelijk
uit jazzmusici.
Maar hij trad ook op als verteller in een geanimeer
de versie van Peter en de wolf van de Rus Pieter Tsjaikowski. Daarin was hij,
niet toevallig, als 'pop' verkleed. Met Tsjaikowski trad hij trouwens in 1985 ook op
in het Wembley stadion ter gelegenheid van de 70ste verjaardag van Nelson Mandela, die
toen nog gevangen zat. De titel: If you love somebody, set them free.
Het mobiliseren van de publieke opinie in dat concert heeft zeker bijgedragen tot de
vrijlating van Mandela.
Muzikaal liet Sting zich door alle denkbare soorten muziek beïnvloeden. Behalve jazz en
klassieke muziek droegen ook rock & roll, soul, reggae, de Nederlandse klompendans en
het franse chanson bij aan zijn specifieke muzikale stijl. De liefde voor het franse chanson
had natuurlijk te maken met zijn eerste huwelijk met een veel oudere Française. Zij bracht
hem onder andere de fijne kneepjes van het Frans bij en hun scheiding, hoe pijnlijk ook,
liet geen wrok achter (La belle dame sans regret).
In deze tijd kwam hij als zoveel popmusici onder psychiatrische begeleiding omdat de roem
en de grote spanning waaronder hij leefde, hem in geestelijke problemen brachten.
Een song als I'm mad about you wijst daarop. Ook zijn verbroken huwelijk liet sporen na.
De thema's in zijn teksten zijn erg uiteenlopend en soms aan die problemen gerelateerd.
Seksualiteit speelde een grote rol in zijn leven. Misschien heeft hij daarom zijn hond wel
Eros genoemd. De geschiedenis van zijn huwelijk is als het ware te volgen in de titels van
zijn songs. Zo beluisteren we angst voor de relatie met zijn vrouw in The bed's too big
without you, scheidingsangst in Can't stand loosing you, faalangst in Perfect love gone wrong.
Nadat het weer een keer niet goed gegaan was, schreef hij I hung my head.
Maar er is een kentering in zijn leven gekomen. Het optimisme voert de laatste jaren de boventoon.
Met zijn laatste albums heeft Sting definitief bewezen te behoren tot de grote songwriters van
deze tijd en zoals hij zelf zegt in een van zijn songs: I'm so happy that I can't stop.
Laat hij nog maar even doorgaan.
---einde(12-05-2011)---
Terug naar de vorige index
|